The one why you should (not) come to Paris

Parijs is een stad waar iedereen wel een mening over heeft. Bij de meeste mensen is die zeer uitgesproken positief. Parijs is mooi, romantisch en cultureel hoogstaand. Met andere woorden, Parijs is de mooiste stad van deze planeet. Er bestaat ook een groep die het niet zo voor Parijs heeft, of het op zijn minst overroepen vindt. Die worden dan meestal niet begrepen door de Parijs fans, en soms als negatief of zelfs verzuurd gezien. 

Gezien ik graag provoceer, en al helemaal bij mensen die in zo’n naïef beeld van een stad geloven, heb ik mezelf vaak tot de tweede groep gerekend. Maar in feite is mijn mening genuanceerder dan dat. Na vijf maanden ben ik er nog steeds niet volledig over uit of ik Parijs nu moet haten of aanbidden. Dus heb ik maar een lijstje opgesteld met positieve en negatieve ervaringen, dingen die je moet doen of vooral niet moet doen in Parijs.

VIND IK LEUK

1. Eten.

Parijs telt zeer veel restaurants. Voor mensen met een beperkt (studenten)budget is Rue Mouffetard in de Quartier Latin een absolute aanrader. De kasseien straatjes en obers die je proberen binnenlokken met de menu van de dag doet een beetje denken aan de Rue des Bouchers in Brussel. Het aantal gezellige etentjes dat ik er al gehad heb, zijn niet meer op een hand te tellen.

2. Nocturnes.

Elk museum in Parijs heeft een of twee nocturnes per week. Dit betekent dat het museum tot ’s avonds laat open blijft. Ideaal om lange wachtrijen en gedrum bij bekende schilderijen te vermijden.

3. De catacomben.

Voor zij die het wat gehad hebben met het snobistische, romantische, steriele beeld van Parijs zoals mezelf, raad ik aan wat meer dingen te bezoeken die niet in deze categorie thuishoren. Hoewel twee uur aanschuiven eerder regel dan uitzondering is, zijn de catacomben echt een aanrader. De eindeloze rijen beenderen en macabere gedichten honderd meter onder de grond zorgen voor een zeer aparte sfeer.

4. Verloren lopen in een mooie wijk.
De Quartier Latin verdient hier nogmaals een vermelding. Net zoals Le Marais, waar een terrasje aan de Place des Vosges en een falafel in de Rue des Rosiers niet te missen zijn. Onbekend en onbemind is ook de artistieke buurt Butte-aux-Calles met zijn graffiti en vooral het Baskische restaurant Chez Gladines in de Rue des cinq diamants waar een salade een volwaardige (en vettige) maaltijd is. Ten slotte is er ook nog Montmartre, waar u zeker niet de fout mag maken te stoppen na de superdrukke Sacré Coeur en Place du Tertre. Ga een pannekoek eten in de rode bar met live pianomuziek, zoek de enige wijngaard in Parijs en neem een pauze in de Jardins Renoirs.

5. Goedkoop bier in Le Cristal op vrijdagavond.
Ongetwijfeld het minst relevant voor toeristen want Le Cristal is een zeer eenvoudige, maar plezante bar vlakbij UNESCO. Het happy hour op vrijdagavond is meer dan eens het moment geweest waar ik een hele week naar uitkeek.

6. Nuba.

Feesten onder de sterrenhemel met zicht op de Seine is iets wat je moet gedaan hebben in Parijs. Hoewel de ligging en het zicht iets anders doet vermoeden, is Nuba helemaal niet snobistisch, pretentieus of duur. De sfeer is er aangenaam en ontspannen en de muziek een welkome verademing na de eenheidsworst in Bastille.

7. Kanalen.

Tijdens een wandeling naast of een boottocht op de Seine zie je prachtige dingen, maar vergeet vooral niet dat er meer is dan enkel dat. Canal Saint-Martin en Basin de la Vilette zijn immers veel gezelliger. Een van mijn gezelligste avonden tot nu toe was een bluegrass concert op een boot in Basin de la Vilette. Niet te druk, eenvoudig, een beetje alternatief en daarom des te gezellig.

8. De Parijse parken.

En dan heb ik het niet over de Jardin du Luxembourg of de Jardin de Tuleries. Geniet van het uitzicht op Parijs in Parc de Belleville en beklim Butes-Chaumont. Picnicken is ook altijd een goed idee, bijvoorbeeld op Champs de Mars vlak naast de Eifeltoren een vrijdagavond na het werk.

9. Cinema en pannenkoeken bij Montparnasse.
Eens de zon ondergaat, schieten de talrijke neon verlichtingen van cinema’s en café’s aan bij Montparnasse. Montparnasse heeft de hoogste wolkenkrabber van Parijs, met een mooi uitzicht op de stad. Gezien Gare Montparnasse vroeger de enige treinverbinding was met Bretagne, telt de buurt ook behoorlijk wat creperieën. Crêperie Josselin is hier zeker een aanrader.

10. Meestappen in de Marche pour la République

Mijn meest memorabele moment vond al in het eerste weekend plaats, waarin Frankrijk bewees dat het zich op zijn best toont wanneer het aangevallen wordt. Anderhalf miljoen mensen die vreedzaam samen opstappen voor de vrijheid van meningsuiting, dat maak je niet elke dag mee.
Liberté d'expression! Vive la république! 

VIND IK NIET LEUK

1. Drinken.

Het lekkere eten in de gezellige restaurantjes staat in scherp contrast met de dure, pretentieuze bars. Een simpel, gezellig (bruin) café waar je gewoon met een vriend aan de toog kan gaan zitten vind je hier niet vaak. Aan een toog gaan bestellen wordt niet geapprecieerd, de serveerster laat je dan op niet al te vriendelijke manier weten dat je wel aan tafel bediend zal worden.

2. Champs-Elysées.

Saai, druk en duur. Eens je het een keer gezien hebt, is er geen reden meer om terug te gaan.

3. Notre Dame.

De kathedraal van Parijs vervalt in het niks vergeleken bij andere kathedralen.

4. Aanbidding van de Eifeltoren. 

Bij mooi weer best aangenaam om naar te kijken, maar bij slecht weer valt op dat het eigenlijk een grote, puntige, roestige toren is. De Eifeltoren is overroepen, al zullen maar weinig Parijzenaars je hierin gelijk geven. Hem beklimmen is ook compleet overbodig als je hem mooi vindt, want dan heb je immers een uitzicht op heel Parijs... zonder de Eifeltoren! 

5. Selfies bij de Mona Lisa. 

Selfies zijn op zich  al belachelijk, dus maak het niet erger door je tussen honderden Chinezen met selfiestick te wringen voor een foto van het meest overroepen schilderij in het Louvre. Bewonder liever de Franse romantiek in de hal ernaast. Bezoek het Louvre bovendien gewoon tijdens de nocturne, overdag verlies je er te veel tijd mee. En vergeet vooral Musée d'Orsay niet. Dat is veel mooier, minder groot, minder druk en er is meer Franse kunst.

6. Uitgaan bij Bastille.

Onvriendelijke portiers die je onder druk zetten om een dure fles cava te kopen, pinten aan tien euro en overal dezelfde muziek. Serieus, blijf weg van Bastille. Als dit is waar je naar op zoek bent, blijf dan gewoon in de Overpoort in Gent.

7. Praten met Parijzenaars.

Hoewel ze soms onverwacht uit de hoek kunnen komen (een vriendelijke bonjour, deuren voor elkaar openhouden in de metrostations) staan de Parijzenaars niet echt bekend als aangenaam. Vaak pretentieus, kleinerend tegenover Belgen, voortdurend op je accent wijzen,... Voor de lokale bevolking blijf je beter thuis. Ook de arrogantie is ongezien. Voorbeeld hiervan de ambitie om van Parijs de fietshoofdstad van de wereld te maken. Ik ben er nochtans gerust in dat Amsterdam en Kopenhagen zich niet al te veel zorgen moeten maken, maar wie in Parijs weet überhaupt dat er nog een wereld buiten de lichtstad bestaat.

8. Onwetendheid.
Parijs is niet alleen romantiek en ‘le bonheur’ zoals bijvoorbeeld onderstaand promofilmpje van Cartier ons wil doen geloven. Mijn grootste probleem met Parijs heeft misschien weinig met de stad zelf te maken maar eerder met de onwetende manier waarop ernaar gekeken wordt. Met een soort aanbidding van schone schijn, pretentie en vooral selectieve blindheid. Merk op dat er in het filmpje enkel rijke blanke mooie mensen getoond worden in dure wijken. Waar zijn de vele immigranten, daklozen en bedelaars? Wel ja, die passen duidelijk niet in het beeld van Parijs.

9. De metro nemen.
Als je op dezelfde dag de Eifeltoren wil beklimmen, Montmartre wil zien en op de Champs Elysées wil wandelen, zal je bekaf zijn en meer op de metro zitten dan iets anders. En dat is jammer, je hebt dan geen idee hoe de stad er boven de grond uitziet. Probeer dus wandelroutes uit te stippelen, want veel leuke dingen liggen dicht genoeg bij elkaar. Ook het huren van fietsen via Velib raad ik enorm aan.

10. “Mais monsieur, il y a des règles...”

Dit filmpje maakt elke uitleg overbodig.


Ironisch genoeg ben ik helemaal niet wijzer geworden uit deze lijst. Er zijn evenveel redenen om Parijs fantastisch te vinden als redenen om Parijs verschrikkelijk te vinden. Alles hangt dus af van de elementen waarop je focust en waar je het meest mee geconfronteerd wordt. Uiteindelijk is eender welke plek in de wereld gewoon wat je er zelf van maakt.

Maar eigenlijk vind ik het veel te leuk om Parijs fans te provoceren, dus zal ik mezelf allicht voor de rest van mijn leven als een Parijs hater gedragen.